هولوکاست بزرگ‏ترین دروغ تاریخ‏

 

هولوکاست؛ بزرگ‏ترین دروغ تاریخ‏

نویسنده: علیرضا محمدی

منبع: خبرگزاری فارس 29/11/84

از دیدگاه صهیونیست‏ها، برپایى دولت اسرائیل، نتیجه منطقى ظلم بر یهودیان در هولوکاست است. تعجب‏آور این است که آنها مى‏خواهند به واسطه وقوع «آشویتس» و کوره‏هاى آدم‏سوزى خیالى، خود را مستحق برپایى یک دولت بنمایانند؛ آن هم در گوشه دیگرى از جهان و با غصب سرزمین ملتى که هیچ گونه ربطى به جنایات واقعى یا ساخته و پرداخته آنان ندارد.

 تاریخ بشر، جنگ‏ها، نسل‏کشى‏ها و جنایات بسیارى را به خود دیده است؛ اما تنها یک حادثه تاریخى است که به عنوان منطقه ممنوع محسوب مى‏گردد و به هیچ محققى اجازه پژوهش در مستندات، اظهار نظر و بیان حقایق تاریخى پیرامون آن داده نمى‏شود و با تمام توان با آن بر خورد مى‏شود؛ آن هم از سوى کشورهایى که خود را مهد و سمبل آزادى مى‏دانند. این قضیه، مربوط به کشته‏هاى جنگ جهانى دوم است؛ البته نه مربوط به همه چهل میلیون کشته شده این جنگ؛ بلکه تنها مربوط به کشته‏ها و مرده‏هاى یهودى است!

واقعیت این است که افسانه هولوکاست، با فلسفه وجودى دولت اسرائیل و منافع حیاتى صهیونیسم بین‏الملل و دولت‏هاى غربى، ارتباطى ناگسستنى دارد و از این رو، منطقه ممنوع غرب محسوب مى‏گردد.

هولوکاست چیست؟

هولوکاست (Holocaust)، به معناى «سوزاندن با آتش است که به طور کامل از میان برود» و واژه‏اى است یونانى که از دو واژه Holos به معنى همه و 1Kaustus به معنى سوزاندن و نابود کردن ترکیب شده است و در لغت، به معناى «همه‏سوزى» است.2 برخى از زبان‏شناسان، این واژه را برگرفته از جنایت یهودیان در یمن باستان مى‏دانند3 که به تدریج و در گذر ایام، مفهوم عام‏ترى یافته، به سوزاندن زنده زنده انسان‏ها اطلاق شده است و در اصطلاح، به نظریه‏اى اطلاق مى‏شود که ادعا دارد شش میلیون یهودى در طول جنگ جهانى دوم، بر اثر اعمالى از قبیل اعدام در اتاق‏هاى گاز و سوزانده شدن در کوره‏هاى آدم‏سوزى اردوگاه‏هاى کار اجبارى نازى‏ها، کشته شده‏اند.4

بر اساس قانونى که پیش‏نویس آن در اوایل دهه 80 قرن نوزدهم، توسط تعدادى از اعضاى آژانس بین‏المللى صهیونیسم، تحت سرپرستى «رنه ساموئل سپرات»، خاخام معروف فرانسه تهیه و در ژوئیه سال 1990م. در فرانسه به تصویب رسید، هرگونه تردید درباره «هولوکاست»، اعم از تردید درباره کشتار - مورد ادعاى - یهودیان در جنگ جهانى دوم، وجود اتاق‏هاى گاز و حتى کمترین تردید در رقم 6 میلیونى یهودیان کشته شده، جرم تلقى مى‏شود و هرکس در فرانسه از این قانون تخلف کرده، در سه موضوع یاد شده تردید کند، به یک ماه تا یک سال زندان و پرداخت 2 هزار تا 300 هزار فرانک جریمه محکوم مى‏شود. بعدها با فشار آمریکا، انگلیس، فرانسه و آژانس صهیونیستى، این قانون در اکثر کشورهاى اروپایى نیز به تصویب رسید؛ به طورى که امروزه هرگونه تردید درباره هولوکاستِ مورد ادعا و ابعاد و اجزاى آن، در اروپا جرم تلقى مى‏شود!5 جرج بوش، قانون «آنتى سیمیتیزم» را براى به اصطلاح کنترل این پدیده در جهان امضا کرد. هدف از قانون یهودستیزى دولت بوش، این است که تمام انتقادها علیه رژیم اسرائیل را به سکوت کشانده و ددمنشى‏ها و دروغ‏هاى این رژیم را از بین ببرد.6

سرانجام با تلاش رژیم صهیونیستى، این افسانه، جنبه‏اى جهانى به خود گرفت و مجمع عمومى سازمان ملل، با تصویب قطع‏نامه‏اى، روز 27 ژانویه‏7 را به عنوان روز یادبود هولوکاست، نام‏گذارى کرد.8

انگیزه‏هاى طرح هولوکاست‏

در بررسى انگیزه‏هاى طرح افسانه هولوکاست، با دو عامل عمده مواجه‏ایم که از این قضیه به صورت‏هاى مختلف بهره‏مند شده‏اند؛ یکى صهیونیسم که ذى‏نفع عمده است و دیگرى خود دولت‏هاى غربى.

الف) انگیزه‏هاى صهیونیسم

از دیدگاه محققانى که درباره چگونگى و انگیزه‏هاى طرح افسانه هولوکاست به تحقیق پرداخته‏اند، چند دلیل عمده در این زمینه وجود دارد که عبارتند از:

1. انگیزه‏هاى سیاسى‏

از دیدگاه صهیونیست‏ها، برپایى دولت اسرائیل، نتیجه منطقى ظلم بر یهودیان در هولوکاست است. تعجب‏آور این است که آنها مى‏خواهند به واسطه وقوع «آشویتس»9 و کوره‏هاى آدم‏سوزى خیالى، خود را مستحق برپایى یک دولت بنمایانند؛ آن هم در گوشه دیگرى از جهان و با غصب سرزمین ملتى که هیچ گونه ربطى به جنایات واقعى یا ساخته و پرداخته آنان ندارد. چنان که «آبراهام هشل» مى‏گوید: «دولت اسرائیل، پاسخ خدا به آشویتس است»10 و « موشه زیمرمن»، رئیس گروه مطالعات آلمانى در دانشگاه عبرى اورشلیم تأکید مى‏کند که «هالوکاست [هولوکاست‏]، توجیه اصلى تأسیس دولت اسرائیل است».11

چرا در فلسطین؟

سازمان صهیونیسم، در شرایط جنگ جهانى، اولین مرحله از پروژه تسلط بر جهان را کلید زد. این سازمان، چاره را در این دید که از هرج و مرج به وجود آمده در جنگ جهانى استفاده کند و با «مظلوم‏نمایى» هرچه تمام‏تر، چنین جلوه دهد که جهان مسیحیت به آنان حمله کرده و تعداد زیادى از آنان را کشته است؛ پس آنان ناچارند به جاى دیگرى بروند و کجا بهتر از خاورمیانه و آن هم فلسطین؛12 سیاستى که نه بر اساس اجبار، بلکه کاملاً مورد خواست و مطابق اهداف صهیونیسم بود. «هانا آرنت» معتقد است: «سیاست ناسیونال سوسیالیست‏ها در مورد یهودیان، سیاستى بود که کاملاً طرفدار صهیونیسم بود».13 «هاینتس هوهنه»، روزنامه‏نگار آلمانى نیز در تأیید این نظر مى‏گوید: «صهیونیست‏ها، استقرار فاشیسم در آلمان را نه به مثابه یک مصیبت ملى، بلکه به عنوان فرصتى تاریخى و بى‏مانند در وصول به هدف‏هاى صهیونیستى خویش مى‏دیدند».14

علاوه بر تأسیس اسرائیل و تلاش براى تحقق اهداف صهیونیسم بین‏الملل، صهیونیست‏ها دو هدف عمده سیاسى دیگر را از مظلوم‏نمایى یهود و تقدس بخشیدن به هولوکاست، تعقیب مى‏کنند؛

1. پیش‏گیرى از خیزش عمومى جهانیان علیه صهیونیسم.

2. مظلوم‏نمایى و برانگیختن احساسات نژاد یهود و ایجاد اتحاد سیاسى آنان.15

2. انگیزه‏هاى اقتصادى‏

صهیونیست‏ها با ماجراى هولوکاست و طرح دعاوى حقوقى علیه کشورهاى آلمان، اتریش، لهستان، سوئیس و...، تا کنون میلیاردها دلار به جیب زده‏اند. به عنوان نمونه، آلمان ملزم شد از سال 1952 تا سال 2002م. به روش‏هاى مختلف، به بازماندگان به اصطلاح قتل عام یهود غرامت بپردازد16 و بر اساس توافق‏هاى حاصله، «دولت این کشور، زیر فشارهاى باج‏خواهانه صهیونیست‏ها، مجبور شد موافقت خود را با اعطاى سالانه 50 میلیون مارک تا سال 2002م. به رژیم صهیونیستى اعلام نماید».17

گلدمن (مجرى اصلى طرح) مى‏گوید: «هدف از این افسانه‏سازى‏ها و دروغ‏پردازى‏ها، صرفاً گرفتن غرامت براى قربانیان جنگ نبود؛ بلکه هدف از آن، تهیه بودجه لازم جهت پایه‏ریزى حکومتى بود که کوچک‏ترین حقى در این رابطه نداشت؛ زیرا زمانى که این جنایات انجام شد، چنین دولتى وجود خارجى نداشت؛ اما از این مسئله، براى فراهم آوردن تسلیحات لازم براى جنایات جدید بهره گرفت».18

3. انگیزه‏هاى روانى‏

سوء استفاده از گرایش‏هاى فطرى بشر به حمایت از مظلوم، رساترین تعبیرى است که مى‏توان آن را محور همه فعالیت‏هاى جنبش صهیونیسم در طى قرن بیستم دانست؛ مفهومى که در ایجاد دولت نامشروع صهیونیستى در فلسطین و تحکیم پایه‏هاى آن، بسیار مؤثر بوده و یهودیان با تمسک به این شیوه تا کنون توانسته‏اند بر تمامى جنایت‏ها، قانون‏شکنى‏ها و فزون‏خواهى‏هاى خود در سرتاسر جهان سرپوش گذارند.

«پل فرام»، مدیر انجمن کانادایى آزادى بیان مى‏گوید: «من با رئیس‏جمهور ایران موافقم و معتقدم اشتباه است که فلسطینیان تاوان گناه اروپایى‏ها را بپردازند و کشور خود را از دست بدهند. من همچنین بر این باورم که داستان دروغین هولوکاست، براى این که به اروپاییان و ساکنان آمریکاى شمالى این حس داده شود که گناهکارند، ایجاد شده است. افسانه هولوکاست، به یهودیان اجازه مى‏دهد تا میلیاردها دلار از آلمان و دیگر کشورها غرامت بگیرند. هولوکاست همچنین اذهان مردم آمریکاى شمالى و اروپا را براى پذیرش ددمنشى‏ها و خشونت‏هاى اسرائیل آماده مى‏کند».19

مقام معظم رهبرى در تحلیلى جامع و شیوا از نحوه شگردهاى تبلیغاتى صهیونیست‏ها و اهدافى که آنان از مظلوم‏نمایى یهود و طرح کوره‏هاى آدم‏سوزى دنبال مى‏کنند، مى‏گوید: «صهیونیست‏ها از اول کار، یک شگرد تبلیغى را انتخاب کردند که عبارت است از مظلوم‏نمایى. براى مظلوم‏نمایى، داستان‏ها و افسانه‏هاى فراوانى جعل شد؛ خبرهایى ساخته شد و تلاش‏هاى بى‏وقفه‏اى انجام گرفت. اینها مسئله نگرانى روانى یهودیان را مطرح کردند و گفتند چون یهودى‏ها در طول قرن‏هاى متمادى زیر فشار بودند، از لحاظ روانى دچار نگرانى‏اند و به امنیت روانى احتیاج دارند. صهیونیست‏ها در مذاکرات با سران کشورهاى غربى و بعدها در گفت‏وگوهاى خود با کشورهاى اسلامى و عربى، مسئله امنیت روانى را مطرح کردند و گفتند ما به امنیت روانى احتیاج داریم و باید امنیت روانى ما تأمین شود. هر اقدامى بخواهد انجام بگیرد، اگر به سودشان نباشد، به بهانه امنیت روانى، مى‏توانند آن را خنثى کنند. شما وقتى سرزمین را از دست مى‏دهید، مى‏دانید چه چیزى را از دست داده‏اید؛ اما وقتى مى‏خواهید خواسته اسرائیل را در مورد امنیت روانى برآورده کنید، نمى‏دانید تا کجا باید تسلیم شوید و تا کجا باید امتیاز بدهید. این امتیازدهى، پایانى ندارد؛ مرتب باید امتیاز داد. تجربه اروپا در این مورد، عبرت‏آموز است. دولت آلمان، صد و پنجاه میلیارد مارک به عنوان خسارت به یهودى‏ها داد؛ اما خسارت یهودیان از آلم

نکته : هولوکاست بزرگ‏ترین دروغ تاریخ‏ آشویتس کوره‏هاى آدم‏سوزى خیالى نسل‏کشى‏ها